- Κυριακίδης, Στίλπων
- (Κομοτηνή 1887 – Θεσσαλονίκη 1964). Λαογράφος, βυζαντινολόγος και πανεπιστημιακός. Μαθητής του Νικόλαου Πολίτη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συντάκτης του Ιστορικού λεξικού της νέας ελληνικής (1914-18) και διευθυντής του Λαογραφικού Αρχείου (1918-26), ο Κ. απέκτησε επιστημονική κατάρτιση και βαθιά γνώση των ζητημάτων της ελληνικής λαογραφίας. Ως καθηγητής της θρησκείας και του ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων και της λαογραφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1926-57), ασχολήθηκε, εκτός από τη διδασκαλία και την έρευνα λαογραφικών ζητημάτων, με εθνολογικά προβλήματα της Μακεδονίας και της Θράκης, με θέματα της βυζαντινής φιλολογίας και με ιστορικές, γλωσσικές και τοπωνυμιολογικές μελέτες. Από τα περισσότερα από εκατό έργα του σημειώνονται ενδεικτικά τα: Ελληνική λαογραφία (1923), Ο μακεδονικός ελληνισμός και ο νεώτερος (1923), Ο Διγενής Ακρίτας (1923), Αι περί τον Στρυμόνα και την Θεσσαλονίκην σλαβικαί εποικίσεις κατά τον μέσον αιώνα (1934), Αι ιστορικαί αρχαί της δημώδους ελληνικής ποιήσεως (1934), Η γένεσις του διστίχου και η αρχή της ισομετρίας (1942), Τα βόρεια εθνολογικά όρια του ελληνισμού (1946), Γλώσσα και λαϊκός πολιτισμός των νεωτέρων Ελλήνων (1946), Οι Σλάβοι εν Πελοποννήσω (1947), Ομηρικά και Ησιόδεια (1948) κ.ά. Ο Κ. διετέλεσε επίσης κατά καιρούς διευθυντής των περιοδικών Μακεδονικά, Ελληνικά, Λαογραφία κ.ά.
Dictionary of Greek. 2013.